Bijzonder hoe snel we ons perspectief kunnen veranderen. In deze crisis passen we ons pijlsnel aan, aan de nieuwe realiteit, aan nieuwe normen. Sommige nieuwe normen mogen van mij snel weer verdwijnen. Zo vind ik het ineens een vreemd gezicht als mensen dicht bij elkaar staan. Zelfs op tv. Een oude gewoonte die nu not done is geworden zoals binnen roken. “Bah dat kan echt niet meer”.

Maar sommige dingen mogen van mij blijven. Zoals hoe we nu en masse vinden dat mensen die in de zorg en in het onderwijs, ja zelfs de caissières op handen gedragen moeten worden. Maar ook hoe normaal het is om werk en ouderschap te combineren. En dat doet mij goed.

Moeder-schaamte

Twee weken terug stond er in de Volkskrant nog een stukje over de schaamte die ouders voelen als zij bijvoorbeeld eerder weg moeten van hun werk vanwege de kinderen. “Je kunt nog beter zeggen dat je je hond naar de dierenarts moet brengen dan dat je je zieke kind op gaat halen, anders val je voor eeuwig in de categorie: ‘moeder, dus laat maar zitten die promotie’. Maar door de veranderende realiteit in deze crisis staan we er anders voor. En zeg ik zonder gêne: “dan kan ik niet want dan ben ik met de kinderen”.

‘Niemand die nog gek opkijkt als een kleuter de telefoon opneemt’

In deze weken wisselen mijn partner en ik de rollen om de paar uur. Ik start de dag achter mijn bureau, online vergaderingen aan het nieuw geïnstalleerde tuintafel bureautje. Dan weer kleuren met glitterlijm, thuiswerk en poepbroeken. We plannen de vergaderingen om elkaar en de kinderen heen. Maar net zo makkelijk zijn ze er wel en kan ik toch even wat bespreken. Niemand die nog gek opkijkt als er ineens een kleuter de telefoon opneemt of een dreumes hoort brabbelen op de achtergrond.

Waar we twee weken geleden nog vaak een spanning voelden tussen met je kinderen zijn, en je werk. Is die grens noodgedwongen aan het vervagen. Want iedereen zit met dezelfde worsteling. We zijn milder naar elkaar toe en naar onszelf. Het is nu natuurlijk even niet anders. We kunnen het niet permitteren om ons hier nog schuldig over te voelen. Het maakt ons flexibeler en creatiever

Nieuwe realiteit?

Hoe mooi is het dat half Nederland met dezelfde worsteling zit. Dat de rigide scheiding tussen werk en gezin vervaagt. We het nu allemaal snappen als we zeggen; het komt even niet uit, ik ben met de kinderen. Of het gewoon gezellig vinden als er een kleuter door het scherm heen loopt. 

Er zijn natuurlijk veel vooruitziende blikken die willen voorspellen dat deze crisis ons van alles leert. Ik hoop dat deze verzachting van de relatie tussen kinderen en gezin een shift is die blijft!

Wil jij meer weten over hoe jij moederschap en werk wil combineren? Zie jij mogelijkheden om dingen in jouw perspectief te zien? Kijk dan eens bij het aanbod van Mom Inc en doe bijvoorbeeld de online cursus Zachte Landing.