Het maken van overuren hoort er nu eenmaal bij. Hierover had ik een discussie met een vriendin. Zij voelt dat het van haar verwacht wordt, dat het erbij hoort. Ik ervaar dit heel anders. Af en toe extra werken omdat het echt nodig is, is voor mij ok. Maar chronisch over mijn uren heen gaan zit er niet in. Ten eerste omdat ik ook echt vind dat overwerken zo veel mogelijk verbannen moet worden en op de lange termijn ongezond. Maar het is voor mij ook makkelijker ‘nee’ zeggen: ik heb namelijk kinderen.

‘Je kan nog beter zeggen dat je goudvis naar de dokter moet‘

Het hebben van kinderen wordt vaak als lastig gezien vanuit professioneel oogpunt. Daar heb je nou eenmaal zelf voor gekozen… Veel ouders waken ervoor om te veel over hun kinderen te delen op de werkvloer. Het moederschap kan voelen als de tegenpool van professionaliteit. Ambitieuze vrouwen voelen de druk om vooral te bewijzen niks aan ambitie in te boeten op het moment dat ze moeder worden. ‘Je kan nog beter zeggen dat je goudvis naar de dokter moet dan dat je je zieke kind van de opvang moet halen’, stond er laatst nog in de Volkskrant. Bovendien worden deze overtuigingen gevoed door de cijfers.

Een op de drie moeders gaat onderuit

Zwangerschapsdiscriminatie komt bij 40% van de zwangeren voor. Moederschap en professionaliteit gaan blijkbaar niet samen volgens velen. Dat zet moeders vaak in een spagaat. Deze dubbele loyaliteit: er voor je kinderen willen zijn én niks inleveren op je werk, is iets wat veel jonge moeders parten speelt. Toch nog even blijven, racen zodat je om vijf voor zes je kind kan ophalen. En vooral niet te veel klagen over je gebroken nachten. Op hete kolen in die vergadering die net te lang duurt. Totdat, je opeens snapt dat het zo niet gaat. Een op de drie moeders gaat in het eerste jaar na haar bevalling onderuit. De bovenstaande mechanismes liggen hier voor een groot deel aan ten grondslag. Je liep misschien al op je tenen, en nu is daar nog eens een full time takenpakket bovenop gekomen. Dat gaat niet. Het is tijd om grenzen aan te geven.

“Op dinsdag kan je me tot vier uur bellen”

Als je in je ouderschap groeit, wordt het makkelijker om te zeggen: “nee, dan kan ik niet”, of “Ik kan niet bij die vergadering zijn, dan ben ik met mijn kind”. Op het moment dat je dit doorkrijgt ontstaat er eigenlijk veel meer duidelijkheid die je kan ombuigen in leiderschap. “Dan kan ik niet omdat ik dan met mijn kind ben, hoe zit jij donderdag?”. “Zullen we de vergaderingen voortaan om half tien doen in plaats van vier uur?”. “Op dinsdag kan je me tot vier uur bellen”. Duidelijkheid zorgt voor respect en rust. Voor jezelf maar ook voor de ander. Die duidelijkheid wordt ook sterker doordat je een hele goede reden hebt. Je kinderen moeten nou eenmaal van school. Je moet de zaken (met je partner) thuis ook nog managen en dat kost tijd en energie. —-

Kinderen als leiderschapstool

Mij leerde het mijn leiderschapskwaliteiten sterker te maken. Hierdoor ervaar ik meer rust en weet iedereen waar hij aan toe is. Een les die ik met beide handen aangrijp en blijf aangrijpen. Laten we vooral meer kijken naar de kwaliteiten die het moeder/ouderschap ons brengt en niet alleen naar de nadelen. De discussie met mijn vriendin liet me maar weer eens inzien hoeveel ik leer van het moederschap. Dit kleine, misschien zelfs marginale voorbeeld brengt me al meer dan menig leiderschapscursus me ooit bracht. Super handige leiderschapsstool dus die kinderen.

Wil jij ook meer vrijheid ervaren in het combineren van werk en moederschap? Denk dan eens aan de training trots op werk en ouderschap.